2017, 11 januari
Meer schrijvers dan lezers.
Een mailtje van een goede kennis ontstak in mij het vuur om jullie een kort praatje voor te schotelen. Hij meldde dat hij een nieuw boek had gepubliceerd en benaderde nu zijn Umfeld om het aan de man te brengen. Zo werkt dat tegenwoordig, of moet ik zeggen zo werkt het niet, ik weet er alles van. Ik ga zijn nieuwe boek zeker kopen. Ik ken hem al heel lang, ik mag hem graag, hij is geestig en intelligent, schrijft goed en speelt ook nog heel goed piano. Verder heeft hij net met zijn ouwelullenband een CD vol ouwe rockers opgenomen. Die jongen is gewoon goed bezig en hij zit behoorlijk op mijn lijn. In het berichtje vroeg hij ook nog voorzichtig of we hem wilden helpen met de promotie. Natuurlijk, dat ga ik nu doen. De titel van de thriller is DEADLINE en de naam van de auteur is Bart Bartstra. Uit Barts mail het volgende citaat:
Waar gaat DEADLINE over?
Hoofdpersoon Martijn van Haaren, zoon van een uitgever, is een onmiskenbaar tekentalent. Maar als illustrator verdient hij niet het snelle geld waar hij zo gek op is en verricht daarom ook allerlei criminele hand- en spandiensten. Tijdens zo’n opdracht komt hij in de problemen. Een Turkse woekeraar helpt hem uit de brand, maar niet voor niets. Geen nood, denkt Martijn, want hij en zijn broer en zus hebben net de ouderlijke villa geërfd. Dan blijkt dat dit huis niet zo eenvoudig te verkopen is; de ene rampspoed voltrekt zich na de andere. En de deadline voor terugbetaling nadert.
Meer verklap ik niet.
Je kunt het boek nu direct bestellen bij bij de uitgever Free Musketeers http://www.freemusketeers.nl/b oek/9696/deadline. Binnenkort is het ook verkrijgbaar bij bol.com of in de boekwinkel onder ISBN-nummer 978-90-484-4113-6. Ben je van plan een heel stapeltje te kopen? Dan kun je dat het beste via mij doen (korting en zo): bwb@bartstracom.nl
Een E-reader-versie verschijnt later.
Tot zover DEADLINE. Nu mijn eigen verhaal. Ook ik heb in het verleden kinderboekjes gepubliceerd via de uitgever Free Musketeers. Een bekende Printing on Demand uitgever die het uitgeven van een eigen boek, en wie wil dat niet, erg makkelijk en nog belangrijker, betaalbaar maakt. In een tijd dat het vrijwel onmogelijk is om tot een klassieke uitgever door te dringen is dit een redelijk alternatief. Er zijn intussen veel meer van dit type uitgevers in de enorme markt van wanhopige (amateur)schrijvers gestapt. Volgens sommigen zijn er tegenwoordig meer schrijvers dan lezers. Toch is er blijkbaar een uitgeefmarkt voor ongelezen schrijvers. Een markt voor ongelezen boeken. Dit is geen verwijt aan de PoD-uitgevers en al helemaal niet aan de ongelezen schrijvers, waar ik mezelf ook toe reken. Schrijvers hebben dromen. Een paar jaar geleden was Kader Abdollah zo vriendelijk om een verhalenbundel in ontvangst te nemen die ik met een groepje schrijvers (Oostland Literair, onthoud die naam) had geproduceerd. Feestje, drankje, familie, vrienden. En Kader die ons op het hart drukte: hou die droom vast. (Lees voor droom bestseller.)
Die droom houden we vast door elkaar het verhaal te vertellen van J.K. Rowling die met haar Harry Potter ook nergens aan de bak kwam. En wat te denken van de volgende historie? Gevraagd naar zijn mooiste jeugdboek noemde Jeff Bezos (oprichter van Amazon) het boek A Wrinkle in Time van Madeleine L'Engle. Het boek verscheen in 1962 en vierde in 2012 zijn vijftigste verjaardag. Na een heel moeizaam begin is het uitgegroeid tot een bestseller waarvan er wereldwijd in 2012 al zo’n tien miljoen exemplaren waren verkocht. En het succes gaat gewoon door. Lees hier meer over dat onwaarschijnlijk troosteloze getob van Madeleine.
Dus toch maar proberen, droom vasthouden, Free Musketeers als opstap? Ik heb het gedaan en aanvankelijk had ik vrede met de aanpak van de musketiers. Als je geen geld hebt moet je geen wonderen verwachten. Alleen dromen zijn gratis.
Maar na een paar jaar nam het avontuur een onverwachte wending. Een heel positieve wending naar het leek. Ik kreeg van een Amerikaanse uitgever een juichende mail dat mijn kinderboek Het Duivelsei was vertaald en binnen een paar dagen beschikbaar kwam voor de Amerikaanse lezer. Het grote succes van The Devil’s Egg kwam eraan. Of ik nog even de vertaling wilde checken. Ik kon me niet herinneren ooit een vertaalopdracht gezien te hebben. Even niet opgelet? Nu zeker betalen. Dat viel gelukkig mee maar desalniettemin veranderde de euforie al snel in wat je de aanloop naar een depressie zou kunnen noemen. Die vertaling leek nergens op, maar dan ook helemaal nergens. Zelfs de titel klopte niet. De officiële vertaling van duivelsei (paddenstoel) is Whitch’s Egg. Maar dat was nog tot daaraantoe. Erger was dat ik na de eerste pagina al geen idee meer had waar mijn eigen verhaal over ging. Al snel bleek dat de vertaling het werk was van Google Translate. Weet die computer veel! Nee dus. Om een lang verhaal kort te maken, Free Musketeers had de vertaalrechten verkocht aan een dubieuze Amerikaanse club die op geen enkele wijze van plan was mijn boekje aan de man te brengen maar die mij enkele jaren bijna dagelijks heeft achtervolgd met hun promotieacties, tot en met onderhandelingen met Oprah Winfrey aan toe. En iedere voorgestelde actie kostte geld. Zo verdien je dus aan wanhopige schrijvers die vast blijven houden aan de droom van Kader Abdollah. Ik ben nog steeds niet van die Amerikanen af, hoewel het rustiger is geworden. Ze wilden wel stoppen met hun onvoorwaardelijke support van mijn boekje, maar dan moest ik nog wel even betalen. Jaja. Meer schrijvers dan lezers. Met een beetje aangepast verdienmodel is dat net zo aantrekkelijk.
Dat alles neemt niet weg dat ik mijn goede kennis Bart Barstra van harte gun wat mij nog niet is gelukt: een Nederlandstalige bestseller. Dan komt de echte vertaling ook wel.