Gedicht, 8 februari 2016
Een matig saldo
Matig was ik met mijn plichten
Matig was ik, ja met recht
Toch moest ik vaak hielen lichten
Statig staande op de plecht
Matig was ik in het houden
Matig was ik ook qua drift
En wat anderen verstouwden
Leek mij lichtelijk geschift
Matig was ik in mijn pakken
Matig was ik in mijn werk
Soms succes maar meestal zakken
Soms voor paal maar steeds voor perk
Matig was ik naar de regels
Matig was ik in de kunst
Van het knuffelen der egels
Of het smeken om een gunst
Matig was ik op de latten
Matig was ik met de staf
Kneep bij nachte nooit de katten
Daar ik zeer om poezen gaf
Matig was ik, nooit te boven
Matig was ik in getal
Zuinig bieden, weinig loven
Hoogmoed eerst en dan de val
Op mijn steen komt straks te staan:
Een leven lang niet aan de maat
Hoopt hij nu op eeuwig leven
Misschien is het nog niet te laat
En duurt de dood maar even
Espunt, 8 februari 2016
Reacties op Literair Werk
11-02-2016 22:52
Dankjewel, Helen
11-02-2016 21:58
Gelukkig gebeurt het maar zelden. Het is al opgelost. Ondertussen heb ik ook je gedicht gelezen en ik sluit me bij Tom van Rossum aan: een gedichtje om vrolijk van te worden!
11-02-2016 21:42
Wat een gedoe!
Dank, Helen.
11-02-2016 21:35
De redactie heeft Peter al verzocht zijn laatste reacties te verwijderen. We houden de reactievelden graag vrij voor inhoudelijk commentaar.
11-02-2016 21:32
Alles goed, Peter?
10-02-2016 19:15
Het is ook geen gedicht. Het is een gedichtje. Meer dan matig kan ik er helaas ook niet van maken. Ook echte poëzie kan mij overigens niet licht genoeg zijn. En een zekere dwangmatigheid in de uitvoering bevalt mij meestal ook uitstekend.
08-02-2016 22:55
Dank aan al mijn schrijfmaatjes. Het is een korrel-zout-versje waar je toch meer uit kunt halen dan je op het eerste gezicht misschien denkt. Daarom ben ik blij met de vriendelijke ontvangst.
En Nynke, je hebt me aan het denken gezet met als gevolg dat ik het laatste couplet wat heb aangepast. Dank dus voor de suggestie die zeker nuttig was.
Hilde, ik zie de perspectiefwissel niet. De ik-figuur heeft ook de tekst op zijn steen al vast opgesteld. Beetje voorbarig, dat wel, want die is intussen al weer aangepast.
08-02-2016 18:12
Origineel gedicht Gerard. Ik heb een vlaggetje ter suggestie gezet.
08-02-2016 11:11
Je laat me mateloos genieten van de vorm en van de taal. Laat de dood maar even wachten,
leven zit in je gedachten,
zowel geschreven als verbaal.
08-02-2016 09:50
Alles met mate, schrijven daarentegen.
Espunt, ik begrijp het grafschrift niet goed, of heb je daar een perspectiefwissel?
08-02-2016 08:25
Alles met mate, een prima stelregel.