In Memoriam

Eugene Schreinemachers

(Sittard, 14 juni 1940 – Teteringen, 6 maart 2025)

Veritas 75. 16 mei 1964. Lustrumdelegatie Veritas op privé-audiëntie bij paus Paulus VI. Links naast de paus praeases van de Lustrumcommissie Eugène Schreinemachers.

Op 6 maart 2025 is Eugène Schreinemachers overleden. Zijn naam zal voor altijd verbonden blijven aan het 15^de lustrum van C.S. Veritas. Veritas 75 jaar. Het Italiaanse Lustrum, dat officieel van start ging op vrijdag 22 mei 1964 en besloten werd op zondag 31 mei. De Galadag, die begon met een H. Mis, gecelebreerd door Eminentie Bernardus kardinaal Alfrink, en eindigde met het Galaconcert in de Singerzaal te Laren en die werd uitgevoerd door de Camera Musica.

Eugène was van het jaar 1958, studierichting Sociale Geografie. Hij had iets met Italië en dat werd in de lustrumweek met verve, en waar nodig in het Italiaans geëtaleerd. Zijn snel groeiende bekendheid binnen en buiten Veritas vertaalde zich in opmerkelijke naamsverkortingen. Lange tijd wist iedere Veritijn wie er bedoeld werd met Ozijn. En ook de variant Azijn dook regelmatig op.

Het lustrum kreeg in september 1963 een vroege impuls met de introductie van de lustrumplu met zijn opvallende rood-zwarte sectoren die nogal wat wenkbrauwen deed fronzen omdat ouderejaars hier toch echt de kleuren van de NSB in terug zagen. Maar de plu’s raakten desalniettemin zeer in trek. Er werden er zo’n 500 van verkocht. Ze wisselden nogal eens op duistere wijze van eigenaar. Ik raakte zelf ook verwikkeld in een beschamende situatie.

Tijdens mijn ontgroening in september 1963 werd er zware druk op ons uitgeoefend om een lustrumplu aan te schaffen. Ik kon de druk weerstaan, maar zo niet Leontien. Tijdens de groentijd kregen de jongens rond tien uur 's avonds opdracht om de meisjes veilig thuis te brengen. Tot aan de deur en dan als een speer retour. Bij terugkomst werden wij dan losgelaten temidden van een massa bloeddorstige ouderejaars. Ons nachtprogramma. Ik was een van de weinigen met een brommer en was daarom aan Leontien gekoppeld omdat zij halverwege Amsterdam een kamertje had bemachtigd. Zo kon het gebeuren dat ik op een avond met Leontien op haar fiets hangend aan mijn arm, met ook nog ergens haar net aangeschafte lustrumplu, over de Amsterdamse Straatweg reed. Ergens ging er iets mis. Iets raakte tussen haar spaken met als gevolg een flinke val en een af te schrijven lustrumplu. Leontien was ontroostbaar. Ik moest iets doen. De volgende dag heb ik bij de kapstuk een nieuwe plu uit de mouw van een vreemde jas gejat en bij het thuisbrengen aan Leontien overhandigd. Zij was zeer ontroerd ook al omdat ik de indruk wekte dat ik de plu eerlijk had gekocht. En zij raakte nog meer in de war toen ik bekende dat ik de plu met gevaar voor eigen leven achterover had gedrukt. Veertig jaar later, tijdens een reünie, bekende ze me dat ze de plu nog steeds had, maar hem nooit had gebruikt. Schaamte. Hij was dus nog als nieuw. Ze had ook achterhaald wie was bestolen. Trudy! Trudy was ook op de reünie. We hebben in een kleine ceremonie Trudy haar plu teruggeven en haar vergiffenis gevraagd. Zonder plu maar met vergiffenis zijn we die dag thuisgekomen. 

Op 25 november 1963 stond het beroemde barokensemble “I Musici di Roma” geprogrammeerd in de Twentse Schouwburg in Enschede. Eugène zag mogelijkheden. Hij toog op 21 november met zijn assessor naar Schiphol, heette de wereldberoemde muzikanten van harte welkom en wist ze ervan te overtuigen dat zij het Italiaanse Lustrum in Utrecht officieel moesten openen. En ze hapten. Op zondag 24 november gaven ze, tijdens het koffie-uurtje een glanzend concert. Een daverend succes. Ook de talenknobbel van de Ozijn, die een vurig dankwoord uitsprak, maakte grote indruk.

De Lustrum Commissie werd op 3 december 1963 geïnstalleerd. E.J. Schreinemachers (praeses), B.Th.E.E.M. Feldbrugge (ab actis Ia), M.J.F. Punt (fiscus), K.P.M. Mair (ab actis IIa) en H.G.J.A. Beekelaar (assessor). Eugène gaf nu vol gas.

Er gebeurden meer opmerkelijke dingen.

1964, Lustrumaffiche, 75 jaar Veritas

Kort voor de lustrumweek, op 13 mei 1964, vertrok een chartervliegtuig van Zestienhoven met een uitgebreide Veritasdelegatie richting Rome naar de nieuwe paus Paulus VI op 21 juni 1963 gekozen). Het vliegtuig was eigendom van de bekende ondernemer Reinder Zwolsman, de toegang tot de paus was het werk van kardinaal Alfrink, de beschermheer van Veritas. Toen hij had vernomen dat er in de lustrumweek ook een feestelijkheid was voorbereid voor de Italiaanse gastarbeiders in ons land, stelde hij voor dat hij de paus zou vragen om een privé-audiëntie waarin de Veritijnen de paus zouden vragen om de gastarbeiders te zegenen. En zo geschiedde op 16 mei 1964. De ontmoeting kreeg in ons land veel persaandacht.

Eugene Schreinemachers

Enkele herinneringen aan een legendarisch Veritasjaar waar Eugène Schreinemachers met zijn supporters een prominent stempel op heeft gedrukt.

Na zijn studie kreeg Eugène een baan aangeboden als docent aardrijkskunde in Breda. Hij vestigde zich in het aangrenzende Teteringen. Daar heeft hij samen met zijn lustrumdame, Henny van de Vliet, een gezin gesticht. Zij kregen samen vijf kinderen. Zijn liefde voor Italië is altijd gebleven. Eugène nam zijn gezin graag en vaak mee op vakantie naar Italië. Hij was ook jarenlang voorzitter van de Bredase afdeling van Dante Alighieri, een vereniging die zich inzet voor de Italiaanse cultuur. Organiseren is hem zijn hele leven in het bloed blijven zitten. Als docent op het Newman College organiseerde hij onder meer tal van (Italië-)reizen voor zijn leerlingen evenals (Italiaanse) Filmweekends op school.

Gerard van de Schootbrugge, met dank aan Roel Schreinemachers.