Buffer.
Wat is een buffer? Waar dient een buffer voor? Welkom in de wereld van de buffer.
In de oorspronkelijke betekenis is een buffer (uit het Engels/Frans) een stootkussen. Iets dat de impact van twee botsende objecten verzacht. Aanvankelijk in gebruik om de positie van een staat aan te geven die tussen twee vijandelijke staten ligt. Een bufferstaat. Nog niet zo lang geleden konden de oostbloklanden als een strategische buffer worden beschouwd tussen Oost en West. Het oostblokland als stootblokland. Ook de stootblokken op locomotieven en rijtuigen werden buffers genoemd. Het aardige is dat het denken in termen van “just-in-time” juist door de uitrol van het spoorwegstelsel belangrijk is geworden. De treinen moesten op tijd rijden en dat betekende onder meer dat alle lokale tijden gesynchroniseerd moesten worden. Het spoorboekje, lees de planning, werd leidend in de vooruitgang. Maar op tijd stoppen aan het eind van de lijn was ook belangrijk. En ging er iets mis met het remmen dan was er altijd nog het stootblok.
Een buffer helpt een klap of een snelle en ongewenste verandering op te vangen, uit te smeren, te dempen, zodat de gevolgen minder ernstig zijn. Bij de vorige crisis bleken de banken onvoldoende gebufferd te zijn. Ze hadden te weinig reserve, eigen kapitaal, om de klap op te vangen. De overheid, lees de belastingbetaler, moest als paniekbuffer de klap opvangen, redden wat er te redden viel. Vervolgens werden de banken verplicht hun buffers te versterken. Dat vonden ze niet leuk, overdreven soms. Tja, het gaat ten koste van de winstgevendheid.
In de financiële wereld heeft men sowieso moeite met buffers. Geld waar je als bank alleen maar op mag passen. Dat bedoeld is om te overleven als het ineens moeilijk wordt. Dat geld kan heel lang niks liggen te doen. Net als IC-bedden als er geen pandemie heerst. Waarom sparen? Is lenen niet beter? Geld moet rollen. Als je zeker weet dat je huis alleen maar kostbaarder wordt, als je zeker weet dat je gezond blijft, dat je huwelijk overeind blijft, dat je altijd inkomen zult hebben, kortom, als de wereld zo voorspelbaar is, dan komt het wel goed met de schulden. Maar zo zit de wereld nu eenmaal niet in elkaar. Het bestaan is in hoge mate onvoorspelbaar. De wetenschap mag blijven zolang ze ons kunnen laten geloven dat ze de wereld voorspelbaarder maken. Maar voorlopig blijft lenen een gok nemen. Zowel voor de gever als de nemer. Hopen dat je tegen niet al te veel ellende aanblundert. Een buffertje, zodat je niet direct een incassocowboy aan de deur krijgt, is misschien toch verstandiger.
Die wereldwijde, alleen maar toenemende schuldenberg bevalt me helemaal niet. Tenzij we ooit op een of andere Bildenbergconferentie hebben afgesproken dat we die schuld gewoon niet aflossen. Niemand. Nooit niet. Gewoon schulden voor eeuwig aflossen met nieuwe nog hogere schulden. Je moet er natuurlijk ook nog wat aan overhouden. Dan kunnen we onbeperkt op de pof leven in een soort luilekkerland. Ik weet dat er iets mis is met dit idee, maar wat? Misschien dat er zo nu en dan iemand niet meedoet met het grote complot en zijn geld terug wil? Maar dat is dan vals spelen.
Geen leven zonder buffers
Ook de natuur heeft het belang van buffers al heel lang geleden ontdekt. In het goede jaargetijde bufferen voor het slechte. Zoals de hamster die ten onrechte wordt geassocieerd met paniekgedrag als gevolg van het (vermeend) ontbreken van buffers. De hamster buffert gewoon, net als al die andere dieren die op tijd een voorraadje aanleggen om een periode van schaarste te overleven. Een heel ander soort buffer zorgt ervoor dat de zuurgraad van het bloed binnen nauwe grenzen constant blijft, ongeacht wat we binnenkrijgen of in wat voor toestand we verkeren. Een chemische buffer. De zuurgraad, de pH-waarde, moet tussen 7,35 en 7,45 blijven. Een heel nauw interval. Het principe wordt overal toegepast in de procesindustrie. Na de onverwachte energiecrises van de jaren zeventig hebben we een systeem van strategische brandstofvoorraden geïntroduceerd. Als we op zon en wind gaan leven hebben we buffercapaciteit nodig omdat we rekening moeten houden met variaties in de beschikbaarheid van zon en wind. Opslag van olie, gas, steenkool, accu’s, dieselgeneratoren, warmteopslag in de bodem, spaarbekkens voor zoet water, etc. Zonder buffers lopen we snel vast. Ook in de computerwereld helpen buffers ons “de winter door”. Vaak in de vorm van tijdelijke dataopslag om informatieprocessen soepel te laten verlopen.
Omgaan met onvoorspelbaarheid
