De Dood en de Vrek

Gedicht, Light Verse, 5 november 2018

De Dood en de Vrek

 

De man met de zeis zit hem dicht op de hielen

Zijn eind is nabij weet de vluchtende vrek

In de duistere nacht van de dolende zielen

Denkt hij: Hein, wat stink jij uit je bek


Ik ben wel vrek, maar had ook dromen

Moet er zo een eind aan komen?

Ik ben niet goed maar ook niet gek


Hij draait zich om en kijkt Hein aan

Zijn zeis reeds hoog geheven

De vrek denkt, kijk hem daar nu staan

Hij wil geen geld, hij wil mijn leven


Hij buigt en zegt: hier is mijn nek

Maar gun  mij nog een wens

Wet goed het mes en spoel je bek.


Hein kwijlt en klieft hem niets ontziend

Een frisse dood? Dat heeft hij niet verdiend


Nog eenmaal om kijkt Magere Hein

En schudt bezorgd zijn kop

Wie draait er voor de uitvaart op?

Een vrek? Die zal wel niet verzekerd zijn

 

 

Espunt, 5 november 2018


          

 

Kathedraal van Trier