Als de tijd het toelaat

Gedicht, 29 mei 2013

Als de tijd het toelaat



De tijd, de tijd, waar blijft de tijd?

De tijd verschuilt zich in de meid

De meid werd door de boer verleid

En is nu zozeer uitgedijd

Dat er geen plaats meer is voor spijt.


Nu de boerin de truitjes breit

Scheldt de meid de boer zijn schulden kwijt.


Hoe het met haar verdergaat?

Zoals steeds: komt tijd, komt raad

Knecht Wiebe weet dat men straks schande praat

En biedt zich aan als trouwe maat.


Zij hoort een hart dat overslaat

Als zij voor ’t eerst zijn bedstee binnengaat

Voor echte liefde is het nooit te laat.


Espunt, 29 mei 2013