Gerard van de Schootbrugge & Espunt
13 september 2012.
Zwerg lost kofferraadsel op.
Zwerg is een bijzondere titel, dat hoef ik jullie niet te vertellen. We hebben al eerder gezien hoe Zwergen opduiken in de buurt van spookhuizen op kermissen. Wie het boek gelezen heeft weet hoe het zit, maar afgelopen maandag stond ik zelf toch ook weer even te kijken.
Ik kwam thuis van een dagje beelden sjouwen in Bosch en Duin. Op dit mooie plekje in de buurt van Zeist hadden we dat weekend een expositie georganiseerd met het doel zoveel mogelijk kunstwerken te verkopen voor ons (in 2015 gestopte) project in Zimbabwe: een creche in Mutare, Lynette's Creche and Pre-School. Top-weekend. Veel verkocht. Maar ook nog heel wat beelden niet. Die moesten op maandag weer worden weggehaald, inclusief de loodzware betonnen U-blokken, boomstammen en bielzen waar een en ander op was uitgestald.
Kortom, ik had flink gesjouwd en ik kwam tamelijk uitgewoond thuis. Gemma reikte me een biertje aan, wachtte even op de goede afloop van de eerste, gulzige slokken, en zei toen: 'Ik moet je wat vertellen'. Normaal gesproken is dat voor een man een nogal bedreigende openingszin. Een zin die niet veel goeds belooft. Een zin die voorbereid op het einde van een huwelijk of van een nieuwe auto.
Dat viel gelukkig mee.
'Er heeft vandaag iemand gebeld die vroeg of ik de schrijver van Zwerg was. Ik heb gezegd dat hij dan bij mijn man moest zijn. Hij stelde vast dat hij dan in ieder geval op het goede spoor was.'
Ik knikte geamuseerd en werd benieuwd naar het vervolg. Misschien een uitgever die een vervolg wilde of een producent die de zaak wilde verfilmen. Zonder een optimistische inborst moet je niet aan het schrijversvak beginnen.
'Wat bleek? De betreffende man was dat weekend naar het festival Into the Great Wide Open op Vlieland geweest. Bij terugkomst op het vaste land had zijn vrouw in de haast een verkeerde koffer meegenomen. Thuis aangekomen werd de vergissing ontdekt. Het enige spoor dat uitzicht bood op vruchtbaar recherchewerk was een exemplaar van Zwerg, met opdracht. Ondertekend door ene Espunt en daaronder Gerard van de Schootbrugge. Het laatste had met wat snuffelwerk op internet ons telefoonnummer opgeleverd. Hoe vind je zoiets?'
'Dit was geen zwergexemplaar maar een zwerfexemplaar,' grinnikte ik. 'Nu wil ik ook graag weten hoe het afgelopen is.'
'Nou ja, met die opdracht voor in het boek was het niet zo moeilijk meer. Het was direct duidelijk dat het om het exemplaar ging dat je een paar weken geleden aan je neef in Friesland hebt gegeven. Ik heb zijn nummer aan de beller doorgegeven. Die was me zeer erkentelijk.'
Kort daarna hoorde ik de versie van mijn neef. Die had intussen zijn koffer al weer terug. Zwerg had zijn werk gedaan. We hoeven ons geloof in de Zwergen voorlopig nog niet te verloochenen.
Nu we het er toch over hebben: Even luisteren naar Into the Great Wide Open van Tom Petty.
Meesterwerkje!