15 oktober 2018

Gedicht, 9 oktober 2018

 

15 oktober 2018

 

Ik denk een maand nog voor de cirkel is gesloten.

Bij windkracht acht zal het misschien wat sneller gaan.

Zie hem daar nog groot en pronkend staan.

Nog vol in’t blad, maar ’t groen al duidelijk verschoten

 

Ik denk een maand, dan zal zijn kruin zich weer ontbloten.

Zijn zonnedek verstrooid door de Kastanjelaan,

Waar kinderen vol vuur de ruwe bolster slaan.

Zijn dwarrelgoed verstopt in pijpen en in goten.

 

Stronkig straks, bespriet, bezaaid met kale takken.

Kil, klam, geen scherm meer tegen zon en regen.

Berustend, nu de zon zich terug laat zakken.

 

Maar onderhuids al berstend van de levenskracht.

Vol tere groei die reeds de zegen heeft gekregen.

Lentegroen, beschut nog voor de winternacht.

 

Espunt, 9 oktober 2018 (bewerking van 13 oktober 2010)